W.C. de Groot kreeg een perceel toegewezen waar eerder een 18e-eeuwse woning te vinden was. Een groot deel van het materiaal van deze woning is verwerkt in het andere 20e-eeuwse bouwwerk. Wat het ontwerp van deze architect zo bijzonder maakt, is het feit dat er geëxperimenteerd is met het bouwtype van de kop-hals-romp. De koestal, die zich vaak bevond in de romp, werd verhoogd en was geventileerd om ziektes en brand te voorkomen. Daarnaast werden alle functies binnen de boerderij van elkaar gescheiden. Hierdoor waren er drie verschillende bouwvolumes: het woonhuis, de koestal en de hooischuur.
De boerderij is gebouwd in eclectische stijl. Zo zijn er elementen te vinden uit onder andere de Art Nouveau en de Neorenaissance. Deze kop-hals-rompboerderij uit 1909 bevat verschillend belangrijk materiaal uit de 20e eeuw of ouder, waardoor de boerderij een hoge monumentwaarde heeft. Het is daarom ook een rijksmonument. Stichting Alde Fryske Plaetsen heeft de door W.C. de Groot ontworpen boerderij opgekocht en heeft grootse plannen met de boerderij. Zo is er nu het Fries Landbouwmuseum gevestigd. Hiervoor waren er wel delen die grondig moesten worden gerestaureerd. Mede dankzij SBF kon deze boerderij worden hersteld.
Bron: RCE, Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed,